51. Dlaczego?! Kły Złotego Lwa (なぜだ! 牙をむいた黄金の獅子 - Naze da! Kiba wo muita ogon no shishi)

52. Legendarna technika Arlesa! Demoniczna Pięść Cesarza (アーレス! 伝説の魔皇拳 - Aares! Dentsetsu no maohken)

53. Co za człowiek! Kasjos umiera w imię miłości (男だ! カシオス愛に死す - Otoko da! Cassios ai ni shisu)

Shun i Shiryuu biegną, żeby pomóc Seiyi, ale Kasjos staje im na drodze i nie chce ich przepuścić. Kiedy próbują przedrzeć się siłą, dostają wpierdziel. Tymczasem Aiolia powoli i boleśnie dobija Seiyę. Kasjos wtrąca się w walkę. Obaj Rycerze w pierwszej chwili myślą, że przybył wyrównać stare rachunki, ale zamiast tego chłopak rzucił się na Aiolię. Okazuje się, że aby Rycerz Lwa odzyskał zmysły, musi najpierw kogoś zabić. Kasjos, wiedząc, że Shainie zależy na Seiyi, postanowił się poświęcić i go uratować. Umiera, zasłaniając go własnym ciałem. Seiya dostaje szału i rzuca się z pięściami na Aiolię. Rycerz Lwa wraca do normy. 

54. Ikki! Nieśmiertelny ptak pozbawiony skrzydeł (一輝! 翼をもがれた不死鳥 - Ikki! Tsubasa wo mogareta fushicho)

55. Więzy przyjaźni! Krzyk Ateny (友情のきずな! アテナの叫び - Yujo no kizuna! Atena no sakebi)

56. Shaka! Człowiek najbliższy bogom (シャカ! もっとも神に近い男 - Shaka! Mottomo kami ni chikai otoko)

57. Strach przed nicością! Shaka otwiera oczy (無の恐怖! 目を開けたシャカ - Mu no kyofu! Me wo aketa Shaka)

58. Prawdziwy herozim! Ikki poświęca się w imię przyjaźni (壮烈! 友情に散った一輝 - Soretsu! Yujo ni chitta Ikki)

59. Wracaj do życia, Rycerzu Łabędzia! Życie, śmierć, miłość... (甦れ白鳥! 生と死と愛と - Yomigaere hakucho! Iki to shi to ai to)

60. Hyouga powrócił z martwych! I ryzykuje życie... (氷河復活! この命かけて - Hyouga fukkatsu! Kono inochi kakete)

Shun rozpamiętuje swoją przeszłość przesyconą niechęcią do walki i obiecuje uratować Hyougę nawet kosztem własnego życia, dając nam przy okazji najbardziej gejowską scenę w historii japońskiej kinematografii. Seiya i Shiryuu domyślają się, że Shun chce odwalić coś głupiego, więc chcą się cofnąć, ale mieli pecha wdepnąć prosto na Rycerza Skorpiona. Chcą mu spuścić łomot, ale zamiast tego sami obrywają. Milo jest bardzo pewny siebie – wyjaśnia im, że jest kolosalna różnica między świeżo odkrytym Siódmym Zmysłem a tym eksploatownym przez lata. Razi ich obu Szkarłatnym Kolcem. Na szczęście zjawia się Hyouga, niosąc na rękach Shuna i udowadniając nam, że jednak jest coś bardziej gejowskiego niż macanki w Domu Wagi. Podnosi na duchu skołowanych przyjaciół. 

61. Kapitulacja czy śmierć? Dopóki mam skrzydła... (降伏か死か! この翼ある限り - Kofuku ka shi ka! Kono tsubasa aru kagiri)

Hyouga nie daje się otumanić Milowi, oddaje Shuna kumplom i sam staje do walki. Udaje mu się na krótką chwilę unieruchomić Rycerza Skorpiona. Tymczasem na dole Domów Zodiaku Tatsumi robi zamieszanie, napirzając się z sanktuaryjną strażą. Próbuje bronić Saori za pomocą kija do kendo i niezbyt mu to wychodzi, a na domiar złego Muu i Kiki postanawiają ewakuować się z powrotem do Domu Barana. Na szczęście zjawiają się patałachy z Brązu, czyli Jabu z przyjaciółmi i rozganiają hałastrę. Cała szóstka przejmuje straż nad Ateną. W międzyczasie Hyouga dowiaduje się co grozi komuś, kto zaczepi skorpiona i zawiera bliższą znajomość z Szkarłatnym Kolcem. Mimo ostrzeżeń Mila, że ból od trucizny może pozbawić go rozumu, nie chce się ani poddać, ani błagać o dobicie. Stopniowo udaje mu się przymrozić Złotego Rycerza i nawet strzelić mu w paszczę, mimo 14 zaaplikowanych dziabnięć kolcem. Niestety tylko jedno uderzenie dzieli go od Antaresa.

16.01.1988

62. Naprzód, Hyouga! Dumny bohater (進め氷河! 誇り高き勇者 - Susume Hyouga! Hokori takaki yuusha)

Nie

Mimo zapału do walki, trucizna skorpiona zaczyna coraz mocniej działać na Hyougę. Rycerz Łabędzia zaczyna tracić zmysły i traci coraz więcej krwi. Milo podziwia upór chłopaka i jest mu go zwyczajnie szkoda. Wyjaśnia mu powody, dla których Camus zamknął go w Lodowej Trumnie – Rycerz Wodnika chciał, żeby jego uczeń uniknął bólu od ciężkich walk. Hyougę bardzo to oburza i dalej wyraża wolę walki. Wobec tego Milo nie zamierza się dalej powstrzymywać i wymierza mu Antaresa. Chwilę przed oberwaniem Hyouga zamraża punkty witalne przeciwnika, czym wprawia go w niemały podziw. Ponadto Milo zaczyna mieć wątpliwości wobec fałszywości Saori. Decyduje się uratować życie Hyougi i puścić go dalej.

63. Rezonujcie! Złote Zbroje Sanktuarium (響け! 聖域のゴールドクロス - Hibike! Sanctuary no gourudo kurosu)

Tatsumi wręcza Saori jej berło, a ona wzywa Zbroję Strzelca. Pozostali Rycerze z Brązu poznają kulisy zdrady Wielkiego Mistrza i historię Saori. Zbroja Strzelca zaczyna reagować z pozostałymi. Złote Zbroje wibrują, wydają dźwięki i wprawiają wszystkich w Sanktuarium w niemałą konsternację. Wielki Mistrz niespokojnie śledzi sytuację – czuje, że wymyka mu się ona spod kontroli. Ma serię halucynacji, w których Rycerze z Brązu, Złoci Rycerze i Saori z Aiolosem odbierają mu tron. Zbroja Strzelca przenosi się do swojego Domu, ścigana przez Seiyę, Shiryuu i Shuna. Okazuje się, że przejście przez Dom Strzelca jest zamknięte, a Zbroja bierze Seiyę na cel...

30.01.1988

64. Młodzieńcy! Powierzam wam Atenę (少年よ! 君たちにアテナを託す - Shounen yo! Kimitachi ni Atena wo takasu)

Częściowo

Zbroja wypuszcza strzałę i robi w ścianie dziurę. Do gromadki dołącza Hyouga i razem jakże genialnie postanwiają do tejże dziury wleźć, bo przecież nie może tam być żadnej pułapki, skąd. Dziwnym trafem sufit tunelu, którym się przeciskają zaczyna opadać. Shiryuu poświęca się, żeby go przytrzymać, a reszta zwiewa i chwilę potem spada do piwnicy. Tam zostają zaatakowani przez skalne odłamki. Shun, broniąc przed nimi grupę, robi dziurę w suficie i oczywiście zaczyna z niej lecieć woda. Hyouga każe Seiyi i Shunowi uciekać, a sam zamraża wodę, co guzik daje, a sam tylko obrywa lodowymi odłamkami (bo przecież nie mógł jej zamrażać z brzegu, skąd). Potem na drodze naszych bohaterów staje przepaść. Shun zaczepia łańcuchem o stalaktyt, łapie Seiyę i chce się „przehuśtać” na drugą stronę, ale stalaktyt się urywa i spadają obaj, mimo że Shun chciał przerzucić kumpla na drugą stronę. Poturbowany Seiya próbuje się wspiąć z powrotem, dopinguje go cosmo Ateny, podobnie jak innych rannych Rycerzy. Jak mu się udaje – tadam! - okazuje się, że wszystko było tylko iluzją a w miejscu dziury pojawia się testament Aiolosa, w którym powierza naszym bohaterom Atenę. Potem ściana wybucha i pojawia się wyjście z Domu Strzelca.

6.02.1988

65. Blask świętego ostrza! Shura kontra Shiryuu (うなる聖剣! シュラ対ドラゴン - Unaru seiken! Shura tai Doragon)

Częściowo

Nasi bohaterowie przechodzą niezaniepokojeni przez Dom Koziorożca, obserwując jedynie rzeźbę pt. „Atena wręcza Rycerzowi Koziorożca Excalibura”. Okazuje się, że strażnik Domu, Shura, czeka na nich przy wyjściu. Ekipę ratuje Shiryuu, odwracając uwagę Rycerza tak, że udaje jej się umknąć przed jego atakiem. Shura nawiązuje rozmowę z Rycerzem Smoka. Okazuje się, że to on 13 lat temu zabił Aiolosa. Shiryuu dostaje z tej okazji szału i bardzo chciałby pomścić Rycerza Strzelca w wyjątkowo krwawy sposób, ale coś mu nie bardzo wychodzi, bo Shura kroi go jak chce. Dopiero, kiedy traci i Tarczę Smoka, i Zbroję, Shiryuu przypomina sobie, że ma ręce i nogi i zaczyna się bronić. Na jego plecach pojawia się wizerunek smoka.

66. Shiryuu zniknął! Zmieniając się w gwiazdę (ああ紫龍! 星となって消ゆ - Aa Shiryuu! Hoshi to natte kiyu)

Shiryuu przyrzeka Shurze, że zabierze go ze sobą do piekła. Rycerz Koziorożca jest pod wrażeniem jego cosmo, ale bardzo szybko zauważa jego słaby punkt. Mimo to Shiryuu atakuje i oczywiście obrywa. Okazuje się jednak, że było to celowe zagranie – w ten sposób udało mu się złamać rękę przeciwnika. Trochę jednak na marne, bo Shura mógł też miotać ataki drugą. Wtedy Shiryuu przypomina się o zakaznej technice, która jest co prawda wyjebiście potężna, ale grozi samoskoszeniem. Ponownie prowokuje Shurę do ataku, po czym używa jej na nim. Panowie wylatują na orbitę. Shurze wtedy otwierają się oczy, że z lekka mu się pomyliły Ateny. Chce naprawić swój błąd, ale jest na to paredziesiąt tysięcy kilometrów za późno. Cóż, ma chłop zapłon.

20.02.1988

67. Żegnajcie! Mój mistrzu, moi przyjaciele (さらば! わが師よわが友よ - Saraba! Waga shi yo waga tomo yo)

Nie

Pozostali przy życiu Rycerze z Brązu docierają do Domu Wodnika. Camus i Hyouga mierzą się jak wściekłe koguty, a Seiya i Shun lecą dalej. Rycerz Wodnika postanawia wbić uczniowi swego ucznia do głowy, że jednak jest za słaby na walki i niepotrzebnie zwiał z Lodowej Trumny. Hyouga za wszelką cenę chce zaś udowodnić Camusowi, że się myli. Panowie wzajemnie okładają się zimnym wiatrem i przymrażają, przy okazji racząc nas cudnym wykładem o termodynamice. Hyouga, choć oszołomiony i bliski śmierci, wyrównuje swoje cosmo względem mistrza i kopiuje jego popisową technikę. A że Camus uderzył w tym samym momencie tym samym, w efekcie wszystko dookoła zostało zamrożone, włącznie z nimi samymi. Tyle dobrego, że przed śmiercią Rycerz Wodnika wierzy w słowa Hyougi. Poziom zapłonu podobny jak u Shury.

68. Piękny wojownik! Aphrodite (美の戦士! アフロディーテ - Bi no senshi! Aphrodite)

Ekipa Jabu nie może usiedzieć na czterech literach i chce się rzucać na pomoc, ale Rycerz Jednorożca gasi ich zapał stwierdzeniem, że są, delikatnie mówiąc, do niczego. Wielki Mistrz przeżywa, że jego wojsko albo wymarło, albo wypięło na niego odwłok. Uspokaja go obecność ostatniego ze Złotych Rycerzy. Seiya i Shun, po steku motywujących i podbuduwujących testosteron przemowach, docierają do Domu Ryb i na dzień dobry dostają kwieciem w twarz. Seiya wymija Rycerza Ryb, Aphrodite i leci do Wielkiego Mistrza, a Shun zajmuje uwagę przeciwnika. Niestety, okazuje się, że róże Aphrodite są zatrute, a na Seiyę czeka cały ogród takich przyjemności. Rycerz Pegaza wpada w kwietną pułapkę i traci przytomność.

12.03.1988

69. Demoniczne Róże! Przyjemny zapach śmierci (デモンローズ! 甘き死の香り - Demon Rozu! Amaki shi no kaori)

Nie

Aphrodite rozpoznaje Shuna jako ucznia Albiore'a i zdradza mu, że tak naprawdę to on, a nie Milo, go zabił. Rozgniewany Rycerz Andromedy podejmuje walkę, ale zostaje otumaniony zapachem róż i zaczyna tracić świadomość. Wspomina lata, które spędził na Wyspie Andromedy, przepełnione głównie zatroskaniem June i mistrza oraz jego wiecznym rozciamcianiem. Shun za nic nie chciał kogoś skrzywdzić, ale jednocześnie uparł się na Zbroję Andromedy, co jakimś cudem udało mu się. Pokonał pretendentów do niej i przeszedł morderczą próbę, polegającą na przykuciu go Łańcuchem Andromedy do skały. Aby zyskać Zbroję i się uratować, Shun musiał rozerwać Łańcuch, co mu się udało. Przypominając sobie tę lekcję, przezwycięża zapach róż i zaczyna pokazywać pazury. Zaskakuje Aphrodite tak bardzo, że Złoty Rycerz usiłuje się ukryć, ale Łańcuch go dopada. Wtedy i Rycerz Ryb przestaje się cackać. Wyjmuje z zanadrza Czarną Różę.

19.03.1988

70. Spoczywaj w spokoju! Ostatni uśmiech Shuna (安らかに! 瞬、最後の微笑 - Yasuraka ni! Shun saigo no hohoemi)

Nie

Czarne Róże Aphrodite niszczą Łańcuch i Zbroję Andromedy. Na szczęście nie są to jedyne atuty Shuna. Okazuje się, że nasz mały pacyfista od momentu rozstania się z mistrzem dysponował potężną mocą, tylko się ukrywał, żeby nikomu nie zrobić kuku. Aphrodite jest pierwszą osobą, która zmusiła go do użycia drastycznych środków. Shun atakuje go potężnym, obezwładniającym atakiem, ale Rycerz Ryb nie zamierza tanio sprzedać tyłka i aplikuje mu Białą Różę, która zabija, wysysając krew. W efekcie obaj panowie zaliczają zgona, zgodnie z tradycją ostatnich odcinków. Cała nadzieja pozostaje w dogorywającym, duszącym się w kwieciu Seiyi. Na pomoc ruszają mu Marin i Shaina, przedzierając się przez niedobitki straży sanktuaryjnej prowadzonej przez Phaetona.

71. Ostatni płomień gaśnie! Prawdziwa tożsamość Wielkiego Mistrza (消える火時計! 教皇の正体 - Kieru Hidokei! Kyoko no shotai)

Marin dociera do Seiyi i oddaje mu swoją maskę, żeby przestał wdychać toksyny. Na własnych plecach wnosi go do Pałacu Wielkiego Mistrza, ale nie wystarcza jej sił, żeby dociągnąć podróż do końca. Seiya ratuje ją, niszcząc róże i oddając jej maskę. Pozostawia ją pod opieką Shainy i sam biegnie do komnat Mistrza. Zastaje go spokojnego, żałującego dawnych czynów. Wielki Mistrz pokazuje mu prawdziwą twarz, gratuluje sukcesu i wyjaśnia w jaki sposób można ocalić Atenę – należy skierować na nią światło odbite od jej Tarczy, znajdującej się przy jej Posągu. Seiya rusza po artefakt, ale w tym momencie Wielki Mistrz dostaje pierdolca i go atakuje. Przywołuje Zbroję Bliźniąt – no kto by się spodziewał, że jest Rycerzem Bliźniąt, nie? - i chce wysłać Seiyę do innego wymiaru, ale znowu dostaje pierdolca, bo coś go powstrzymuje przed zabiciem wroga (zachowuje się, jakby miał rozdwojenie jaźni). Zamiast tego zaczyna pozbawiać Seiyę zmysłów.

9.04.1988

72. Ruszaj, Seiya! Przezwycięż śmierć przyjaciół (行け星矢! 友の死をこえて - Ike Seiya! Tomo no shi koete)

Nie

Wielki Mistrz kontynuuje torturowanie Seiyi, pozbawiając go wszystkich zmysłów. Seiya zbiera w sobie resztki cosmo i udaje mu się trochę go pozbyć, ale wróg jest jak niezniszczalny. Rycerz Pegaza dzięki cosmo Ateny widzi jej tarczę, ale nie może do niej dotrzeć. Z pomocą Muu z zaświatów wraca Shaka, targając pod pachą Ikkiego. Odziewa go w Zbroję Feniksa i wykopuje Seiyi na pomoc. Rycerz Feniksa odciąga uwagę Wielkiego Mistrza, a Seiya w tym czasie rozpoczyna mozolne czołganie się ku tarczy. Udaje mu się do niej dotrzeć w ostatniej chwili, bo Wielki Mistrz pozbywa się namolnego Ikkiego i za nim goni. Jakimś cudem Rycerzowi Pegaza udaje się skierować światło tarczy na Atenę. W tym samym momencie gaśnie Płomień Ryb, ale na szczęście strzała znika z piersi Saori.

16.04.1988

73. Łączcie się, przyjaciele! U boku Ateny (集え友よ! アテナのもとに - Tsudoe tomo yo! Atena no moto ni)

Częściowo

Finał arcu. Saori wraca do sił. Rycerz Wagi nareszcie wyjaśnia towarzystwu co się stało w Sanktuarium 13 lat wcześniej. Ujawnia też prawdziwą tożsamość Wielkiego Mistrza – jest nim Rycerz Bliźniąt Saga. Saori rozpoczyna tryumfalny pochód przez Sanktuarium, zbierając hołdy i składając do kupy Shiryuu, Hyougę i Shuna. Tymczasem Saga wyżywa się na Seiyi i Ikkim. Zjawia się ekipa Ateny, Brązi łączą siły, żeby sprać Rycerza Bliźniąt, ale ta menda dalej wstaje i się stawia. Wobec tego do akcji chcą wkroczyć Złoci Rycerze, ale zastępuje im drogę Atena. Saori sama mierzy się z Sagą. Rycerza Bliźniąt opuszcza jego Zbroja, ale nawet wtedy rzuca się na boginię. Wówczas jego dobra strona łapie za Berło Nike i nadziewa na nie ciało Sagi. Rycerz Bliźniąt umiera na piersi Ateny, błagając wszystkich o przebaczenie.