Dane:

Imię: TEMIDA lub TEMIS

Status: Bogini

Rodzice: Uranos i Gaia

Siostra: Mnemozyne

Patronat: Bogini sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku

Atrybuty poświęcone TEMIDZIE: róg obfitości, waga i miecz

Mitologia:

Temida była żoną Zeusa (poprzedniczką Hery), tytanką, boginią praw, obyczajów i sprawiedliwości, natchnieniem mądrości, córką Uranosa i Gai. Z tytanów tylko ona i jej siostra Mnemozyne nie wzięły udziału w wojnie z bogami Olimpu.

Temida z małżeństwa z Zeusem doczekała się trzech córek – wesołych HOR. Według innych podań Zeus i Temida byli również rodzicami Mojr – bogiń przeznaczenia, Astrei – bogini sprawiedliwości, nimfy Eridanos, oraz Hesperyd.

Nawet po zakończeniu małżeństwa Temida pozostawała zaufaną doradczynią i towarzyszką Zeusa, z którym pilnowała porządku i czuwała, aby nie wyrządzano krzywdy ludziom biednym, samotnym i oczekującym pomocy.

To ona poradziła Zeusowi, aby wziął skórę Amaltei. Jako pierwsza przepowiedziała wybuch wojny trojańskiej.

Wygląd:

Bogini sprawiedliwości przedstawiana była w dwojaki sposób, zawsze jednak w pełnej majestacie pozie o surowym wyglądzie twarzy. W ręku trzymała róg obfitości – symbol prawa jako głównego źródła dobrobytu. Inny bardziej znany nam wszystkim wizerunek przedstawiają boginię z opaską na oczach, z wagą w jednej ręce i mieczem w drugiej.

Temidzie towarzyszyły często inne boginie – bogini zemsty Nemezis oraz Astrea – dziewicza bogini sprawiedliwości.

Kult:

Kult Temidy być dość powszechny w Grecji, albowiem jej posągi i ołtarze stawiano zawsze w miejscach zgromadzeń ludowych.  W wielu miastach  greckich stawiano ją niewielkie świątynie zazwyczaj sytuowane w pobliżu świątyni bogini DEMETER lub Gai.

W kulturze zachodniej Temida stawała się symbole prawa i sprawiedliwości, jej posągi lub wizerunki bardzo często znajdują się na sali sądowej.

Bibliografia:

• Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 199
• Ludwiczak B., Mitologia Greków i Rzymian, Kraków 2010
• Parandowski J., Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Warszawa 1997
• Graves R., Mity greckie , Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982
• Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1979
• Ajschylos, Eumenidy, Warszawa 2000
• Ajschylos, Ofiarnice,  Warszawa 2002
• Pauzaniasz, Wędrówka po Helladzie, Warszawa 1989
• Hope Moncrieff A.R., Myths and Legens og ancient Greece, New York 1995

* Pierre G., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008

Tekst: Lady_Hekate

Oprawa graficzna: Jamnik

Korekta: Verien